Author Archives: songul
Tespihten Kementler Asılı Kaldı
Direksiyonu sola kırarak gaza basmasıyla ani bir manevra yapıp tekrar sağa geçmesi arasında ağzından çıkan küfürlere kendisi bile şaşırdı. İki şeridin ortasında duran bozuk bir arabayı sırtlanmış çekiciden kıl payı kurtulmuştu. Sinirleri yatışmadan başka bir arabanın tamponuna çarpmaya ramak kala … Continue reading
Serseri
Dik boyunlarını göğe uzatarak etraflarındaki teknelere kafa tutan karabataklar, şamandıraya dizilmişlerdi. Korkak balıklar kaçışmıyorlardı. Henüz gece olmamış, ay yaldızlarını denize serpmemişti. Küçük kız, çanta olarak kullandığı kovasından bir defter ve bir kalem aldı. Teknenin kenarında resme koyuldu. Terazi çizdi önce, … Continue reading
Yeşil Kalem
“Leylekleri görmeyeli çok oldu!” Sekiz yıl önce yağmurun can aldığı bir mevsimde ayrılmıştı. Şehrin merkezinden kuş uçuşu bir saat uzaklıktaki bu virane köyde evlerini inşa için biriktirdiklerini kullanmışlardı. Sevgilerini de harcananlara eklemişlerdi. O gece bodrum penceresini açık bırakmasalardı, elektrik kontak … Continue reading
“Gökkuşağını gördün mü?”
En iyi sırdaşım, arkadaşım. Ben maviyi seviyorum, o her rengi. Sarıldığında kahverengi gözlerini görüyorum, güldüğünde kırmızı yanaklarını. Birkaç gün önce, mavi elbisemi değiştirirken geldi. Kollarını uzattı. Sımsıkı kapatılmış avucunu elime aldım, kahve kokusu geldi burnuma. İçi krema dolu bir çikolata … Continue reading
DÜĞÜMLERİ ÇÖZEMEDİM
Birbiri ardınca püskürttüm sözlerimi yüzüne. Bana böyle vaat etmemişti Hâkim Bey! - Onu öldürmek değildi maksadım, yaralamak istedim. - Sonra? Sonra yaralarını iyileştirecektim. Gözlerini açınca yanı başında bulacaktı beni. Bulamazsa önce benim ismimi mırıldanacaktı. Herkes beni arayacaktı. Bir telaş, bir … Continue reading